Wednesday, June 20, 2018






Fafat एक Afat !
-----------------------------
गेली सात आठ वर्षे आम्ही ज्या बागेत संध्याकाळी भेटायचो त्यात मध्यवर्ती व्यक्तिमत्व होते फाफट ह्यांचे.
कधी ते जरा निराश वाटले तर आम्हीच त्यांच्या एका अफाट धैर्याची आठवण काढायचो त्यांच्यावर झालेल्या चाकूह्ल्ल्याची. त्या काळात मिल कामगारात प्रचंड हिंसा होत असे. त्यात नजरचुकीने त्यांच्यावर एके दिवशी चाकू-हल्ला झाला होता. वार इतका भयानक होता की सगळा कोथळा बाहेर आला होता. फाफटांनी मोठ्या हिमतीने स्वतःच्या हाताने बाहेर आलेली आतडी वगैरे आत ढकलली आणि हाताने जखम दाबून धरली. केईएम मध्ये सुद्धा त्यांना डॉक्टर  येईपर्यंत तसेच पोट दाबून धरावे लागले होते. मग दुसऱ्या दिवशी ते बॉम्बे हॉस्पीटल मध्ये गेले. त्या हल्ल्याची झालेली जखमेची खूण जेव्हा फाफटांनी दाखवली तेव्हा नुसते पाहूनही माझी गाळण उडाली होती. त्यांना मी गंमतीने नंतर धैर्यधर म्हणत असे !
फाफट ह्यांचा सेन्स ऑफ ह्युमर मोठा बेरकी होता. स्वतःवर विनोद करणे व त्यावर हसणे ह्याला विनोदाचे प्रचंड आकलन असावे लागते. त्यांच्या नावाचे स्पेलिंग FAFAT असे करताना ते म्हणत की जर तुम्ही पहिले A गाळलेत तर आफत येईल !
त्यांचे किस्से व विनोद आम्ही कायमच आठवत राहू आणि त्यांच्याच स्टाईल मध्ये म्हणावे वाटते की केवळ ह्या सेन्स ऑफ ह्युमर पायी त्यांना चित्रगुप्त स्वर्गात घेईल !
त्यांच्या स्मृतीला भावभरी श्रधांजली !
------------------------------------     

Saturday, June 16, 2018





दा.गो.--- एक सिनिक था
------------------------------------- 
दा.गो.देशपांडे हे खरे तर माझ्या वडिलांचे मित्र. पण त्यांना मित्र म्हणता येईल इतके त्यांचे प्रेम माझ्या वाट्याला आले होते. इंग्रजीत “गार्डियन एन्जेल” अशी एक  कल्पना आहे. तीत कोणी एक देवदूत आपले रक्षण करतो आहे, अशी योजना दाखविलेली आहे. दा.गो. हे सगळ्याच अर्थाने माझे गार्डियन एन्जेल होते. माझ्या मूर्खपणाने माझी जेव्हा पुण्यातली नोकरी गेली, तेव्हा मी मुंबईला मेट्रो समोरच्या दा.गों च्या ऑफिसात उभा राहिलो आणि मला काहीही न सुनावता, त्यांनी मला मुकंद कंपनीत नोकरी देवविली. त्याला आज बावन्न वर्षे झाली !
दा.गो. त्याकाळी “सिनिक” ह्या नावाने छोटेखानी कथा लिहीत , ज्याला ते सिनिकथा असे संबोधित. त्यांचे हे सिनिक असणे मोठे विलोभनीय होते. लोक स्वार्थीपणे वागतात असे मानणारा तो सिनिक, असा एक सिनिकचा अर्थ शब्दकोशात देतात आणि स्वतःच्या दिलदार वागण्याने त्यांनी तो सार्थ केला.
स्वतः नास्तिक असल्याचे ते दाखवत, पण त्यांनी बायकोला त्यांच्या पूजा अर्चा सकट जो मान दिला तो त्यांचा मोकळा स्वभाव मोठा लुभावणारा होता. ते स्वतः जसे मनमानी तसेच त्यांनी मुलांचे मनमानीपण अपार प्रेमाने जपले होते.
खणखणीत मोठ्या आवाजात “अरे, केव्हढी ही ढेरी !” असे चक्क समोर म्हणणारा आवाज जरी आज लुप्त झाला असला तरी ते माझ्यावर सदैव गार्डियन एन्जेल सारखे लक्ष देऊन असतील, अशी माझी खात्री आहे.
त्यांच्या कुटुंबियांना त्यांचा विरह सुसह्य होवो हीच प्रार्थना व श्रद्धांजली.
----------------------------